Η παρούσα με αριθμό 235/2021 απόφαση (δείτε το πλήρες κείμενο εδώ) του Ειρηνοδικείου Πειραιά έκανε δεκτή την αίτηση δανειολήπτριας με συνολικό ύψος Δανεισμού 95.298,00 €, υπάγοντάς την στις διατάξεις του Ν. 3869/2010.
- αιτιολογεί την κατ’ ουσίαν απόρριψη της υποβληθείσας ένστασης δόλου με το κάτωθι σκεπτικό “Εν προκειμένω, η αιτούσα, κατά το χρόνο σύναψης των επίδικων δανειακών συμβάσεων ήταν σε θέση να αποπληρώνει τις λελογισμένες και κατ’ αναλογία των οικονομικών της δυνατοτήτων, δανειακές της υποχρεώσεις δια των εισοδημάτων της, ενώ δεν απέκρυψε από τις πιστώτριές της το μηνιαίο εισόδημά της και τα λοιπά περιουσιακά της στοιχεία, αφού επιπλέον οι καθ’ ων εγνώριζαν την οικονομική της κατάσταση, είτε αξιώνοντας προσκόμιση εκκαθαριστικών σημειωμάτων, βεβαίωση αποδοχών κ.α., είτε προβαίνοντας σε αξιολόγηση μέσω συστημάτων ελεγκτικού μηχανισμού, ώστε να διαπιστωθεί η πιστοληπτική κατάσταση του εκάστοτε οφειλέτη και επομένως οι ίδιες έθεσαν, εν μέρει, σε επισφάλεια τα συμφέροντά τους. Περαιτέρω και στην συνέχεια φρόντισε να διατηρήσει το ενεργητικό της περιουσίας της αποφεύγοντας επιπλέον πράξεις διογκώνουσες το παθητικό της, καθώς δεν προέβη σε δωρεές προς τρίτους, απόκρυψη των εισοδημάτων της, ανακυκλούμενο δανεισμό, επιβλαβή αναχρηματοδότηση, σκόπιμη ανεργία, ούτε εκποίησε διά καταδολιευτικών μεταβιβάσεων περιουσιακά της στοιχεία, ούτε και ανέλαβε εικονικά χρέη τρίτων.”
- διατυπώνει την άποψη οι τραπεζικές συμβάσεις είναι συμβάσεις προσχώρησης, στις οποίες ο δανειολήπτης δεν έχει καμία εξουσία τροποποίησης ή διαμόρφωσης.
- επικεντρώνεται στη διασφάλιση του ελαχίστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης που ο νόμος απαιτεί, πριν καθορίσει το ύψος των μηνιαίων καταβολών της ρύθμισης, υπό το πρίσμα της υποχρέωσης μη υπέρβασης της ικανότητας αποπληρωμής του οφειλέτη.