Η αίτηση απαλλαγής του οφειλέτη από τα υπόλοιπα των οφειλών του επέρχεται με την ολοκλήρωση των καταβολών που ορίσθηκαν στο πλαίσιο του άρθρου 8 παρ. 2 του ν. 3869/2010, με την επιφύλαξη των ορισθεισών καταβολών στο πλαίσιο του άρθρου 9 παρ. 2 του ν.3869/2010 για τη διάσωση της κύριας ή της μοναδικής του κατοικίας. Η αίτηση απαλλαγής, ενόψει τόσο της μεταβίβασης των απαιτήσεων από τις συστημικές τράπεζες σε funds και της συνακόλουθης αλλαγής λογαριασμού εξυπηρέτησης και “απώλειας¨καταβολών, όσο και της πιθανότητας πρόωρου θανάτου του οφειλέτη καθίσται επιτακτική.
Το άρθρο 11 παρ. 1 του ν. 3869/2010, όπως αντικαταστάθηκε δυνάμει του άρθρου 64 παρ. 1 του Ν. 4549/2018 (ΦΕΚ Α’ 130/14-06-2018) ορίζει ότι «…Η κανονική εκτέλεση από τον οφειλέτη των υποχρεώσεων που επιβάλλονται με την απόφαση που εκδίδεται σε εφαρμογή των παραγράφων 2, 4 και 5 του άρθρου 8 επιφέρει, με την επιφύλαξη των όσων ορίζονται στην παράγραφο 6 του άρθρου 4 και στην παράγραφο 2 του άρθρου 9, την αυτοδίκαιη απαλλαγή του από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής έναντι όλων των πιστωτών, ακόμη και έναντι εκείνων που δεν ανήγγειλαν τις απαιτήσεις τους. Ο οφειλέτης μπορεί να ζητήσει από το Ειρηνοδικείο, με αίτηση που κοινοποιείται στους πιστωτές και εκδικάζεται με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, την πιστοποίηση της απαλλαγής του από το υπόλοιπο των οφειλών…»
Στην παράγραφο 14 των μεταβατικών διατάξεων του Ν. 4549/2018 (ΦΕΚ Α’ 130/14-06-2018) ορίζεται ότι «…η παράγραφος 1 του άρθρου 64 εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο οφειλέτης έχει αποπερατώσει τη ρύθμιση των οφειλών του κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος.».