“… Όμως λόγω των ως άνω μεταβιβάσεων και την ολιγωρία των προστηθέντων υπαλλήλων της διαχειρίστριας εταιρείας να υποδείξει έγκαιρα προς την αιτούσα, όπως τούτο επιβάλλεται τουλάχιστον από τα συναλλακτικά ήθη, νέο λογαριασμό, στον οποίο έπρεπε να καταθέσει το ποσό των ….. που ορίστηκε με την ως άνω απόφαση, εμφανίστηκε ότι δεν ήταν ενήμερη προς τις μηνιαίες καταβολές. Μετά όμως την υπόδειξη των με αρ. …. λογαριασμών που εξυήρετούσαν τις ένδικες οφειλές, η αιτούσα συνέχισε προσηκόντως και εμπροθέσμως να καταβάλλει τις ορισθείσες με την απόφαση καταβολές.. συνεπώς η καθ’ ης άσκησε καταχρηστικά και κατά παράβαση των κανόνων της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, το δικαίωμα που απορρέει από το άρθρο 11 παρ. 2 του ν. 3869/2010 και αιτήθηκε να κηρυχθεί έκπτωτη η αιτούσα από τη δικαστική ρύθμιση. Κατ’ ακολουθία των παραπάνω πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη η υπό κρίση αίτηση ανατροπής της έκπτωσης της αιτούσας από τη δικαστική ρύθμιση και να διαταχθούν όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό αυτής…”